Het Openbaar Ministerie (OM) krijgt vaak te maken met kwetsbare slachtoffers en daders. Bijvoorbeeld kinderen en jongeren, ouderen en mensen met verstandelijke of lichamelijke beperkingen of mensen die afhankelijk zijn van hun directe omgeving. Daders en slachtoffers bevinden zich vaak in dezelfde (leef)omgeving en moeten in veel gevallen na strafrechtelijk optreden met elkaar verder. De kans dat kwetsbare personen (opnieuw) slachtoffer worden van strafbare feiten is groter dan bij anderen. Dit alles maakt dat het OM anders wil kijken naar zaken met kwetsbare personen.
Samenwerking
Het Openbaar Ministerie is niet de enige partij die betrokken is bij zaken rondom kwetsbare personen. Er zijn veel personen, instanties en organisaties die een rol of een taak hebben bij het beschermen van kwetsbare personen tegen (verdere) beschadiging en onveiligheid. Sinds 1 januari 2015 zijn gemeenten eindverantwoordelijk voor kwetsbare personen in de samenleving. Maar ook de Politie, de Reclassering,de Raad voor de Kinderbescherming, Veilig Thuis, de Veiligheidshuizen, ziekenhuizen,hulpverleningsorganisaties, instellingen en anderen hebben een belangrijke rol.
In sommige gevallen is het strafrecht de beste manier om bij te dragen aan de veiligheid of veerkracht van kwetsbare personen. Verplichte hulp aan de ouders kan bijvoorbeeld in een bepaald geval beter werken dan een maatregel tot ondertoezichtstelling van een kind. Het strafrecht is dan onderdeel van een veel bredere aanpak van allerlei instanties en organisaties samen.