NRWS - Artikel van Bo te Baerts
Mijn naam is Bo te Baerts en ik ben derdejaars studente Rechtsgeleerdheid. Ik heb altijd al een bijzondere interesse gehad in het strafrecht, met name in al hetgeen een Officier van Justitie doet. Zodoende werd ik door een bekende gewezen op een oproep voor deelname aan de Nationale Requireerwedstrijd voor Studenten, ‘’écht iets voor mij’’. Een paar minuten later lichtte mijn mailbox op: mijn sollicitatie was in goede orde ontvangen.
De dag van de voorronde
17 maart 2017, de voorronde van de Nationale Requireerwedstrijd. Daar liep ik dan de rechtbank van Maastricht binnen, met een knoop in mijn maag en een wetboek onder mijn arm. Er werden nog wat foto’s gemaakt in toga (lachend als een boer met kiespijn) en zo ging de ene kandidaat na de andere de rechtszaal in. Het moment dat je op die katheder afloopt, schieten er honderd gedachten door je hoofd: wat nou als ik mijn tekst vergeet? Niét over mijn toga struikelen. Kijkt de voorzitter altijd zo boos? Stel je voor dat ik iets belangrijks over het hoofd heb gezien. Heb ik de hond wel naar binnen gelaten?! ‘’Mevrouw de Officier, het woord is aan u’’.
Het moment is daar: je neemt het woord, pakt de aandacht en laat niet meer los. Een deskundige jury kiest uit de deelnemers de finalist die door mag naar de finale en ja hoor… Ik kwam als winnaar uit de bus en ik mocht Maastricht gaan vertegenwoordigen tijdens de grote finale in Amsterdam!
Daar stond ik dan vervolgens, druk voor de spiegel te oefenen aan mijn indringende blik. In eerste instantie ongelofelijk lachwekkend, maar ik kan je verzekeren dat het zijn vruchten heeft afgeworpen. Er is geen portier die nog naar mijn ID durft te vragen.
De landelijke finale
Een maand later, op 14 april 2017, vond in het Paleis van Justitie te Amsterdam de rijksfinale plaats waar de twaalf winnaars van de voorrondes het tegen elkaar mochten opnemen. Tijdens deze finale laten de finalisten aan een deskundige jury hun requisitoir horen en moeten zij in repliek reageren op een pleidooi van een bekende advocaat. De repliek is een onderdeel waar veel waarde aan wordt gehecht aangezien je als OvJ natuurlijk scherp en snel moet kunnen ingaan op juridisch-inhoudelijke argumenten, ook zonder ellelange voorbereiding.
De grote finale hield echter veel meer in dan alleen requireren. Ik werd een dag eerder al in Amsterdam ontvangen, waar we begonnen met een workshop debattechniek van het Nederlandse Debatinstituut, gevolgd door een uitgebreide lunch en een leerzame masterclass van Officier van Justitie Wouter Bos. ’s Avonds konden we genieten van een driegangendiner, waarbij verschillende medewerkers van het OM aanschoven. Een hele leuke en toegankelijke manier om meer te weten te komen over het Openbaar Ministerie.
De grote dag was daar, mijn supportersteam zat klaar op de eerste rij en geheel in stijl liep ik met mijn toga de prachtige rechtszaal binnen. Dit was mijn moment. Ik was niet over mijn toga gestruikeld; ik had alles tot in de puntjes uitgezocht en de hond was écht binnen. Wat de uitslag ook zou zijn, ik had twee geweldige dagen gehad en ik was tevreden over hoe ik het gedaan had.
Bij de bekendmaking van de grote winnaar zat ik daar, nerveus wippend op een witmarmeren bank en van mijn indringende blik was niks meer over. Wat denk je?! Had ik gewoon gewonnen!!! Sjonge, wat was ik trots!
De gouden tip
Gewonnen of niet, ik ben ontzettend blij dat ik heb deelgenomen aan de Nationale Requireerwedstrijd. Het is niet alleen leerzaam, maar ook écht hartstikke leuk. Tuurlijk, je staat met je billen bloot en je hebt nog geen idee wat je moet doen, maar stiekem weet je veel meer dan je denkt. Een gouden tip van mij? Weet waarom je er staat! Je staat er namens de maatschappij, dus wat is het belang? Hoe kun je tot een strafeis komen waar zowel de maatschappij, als ook de verdachte en het slachtoffer baat bij hebben?
Tot slot: blijf bij jezelf en geloof in je eigen verhaal, de rest kun je leren!