Een cold case is een onopgelost levensdelict (moord of doodslag) of een zeer ernstig delict waarop een minimale gevangenisstraf van 12 jaar is gesteld.
In sommige gevallen duikt jaren na sluiting van een onderzoek naar een ernstig misdrijf nieuw bewijs op. Biologische sporen spelen namelijk meer dan vroeger een belangrijke rol bij het oplossen van misdrijven. Vooral op het gebied van het forensische DNA-onderzoek hebben zich de laatste jaren enorme ontwikkelingen voorgedaan. Daarbij maakt de huidige wetgeving het mogelijk om bij zeer ernstige misdrijven onder voorwaarden een grootschalig DNA-verwantschapsonderzoek te starten. Deze ontwikkelingen zijn niet alleen van groot belang voor recent gepleegde misdrijven, maar in veel gevallen ook voor oude(re) zaken. Voorbeelden hiervan zijn het onderzoek naar de moord op Marianne Vaatstra en de moord op Nicky Verstappen, waarbij een grootschalig DNA-onderzoek leidde naar de moordenaar.
Geen verjaring bij ernstige misdrijven
De volgende misdrijven kunnen niet verjaren:
- misdrijven waarop een levenslange gevangenisstraf staat (zoals moord);
- misdrijven met een gevangenisstraf van 12 jaar of meer (zoals verkrachting, mensensmokkel en doodslag);
- zedenmisdrijven tegen kinderen met een straf van 8 jaar.
