OM eist drie jaar tegen bekende rapper die verdacht wordt van verkrachting en aanranding

Nieuwsbericht | 14-06-2024 | 11:52

Start onderzoek  

De basis van het strafrechtelijk onderzoek wordt in mei 2019 gelegd met een melding van een vrouw over een zedenfeit dat zou zijn gepleegd in augustus 2018 te Heiloo. In januari 2022 durft de vrouw daadwerkelijk aangifte te doen. Zij wordt in die stap gesterkt door een andere vrouw die aan haar vertelt seksueel grensoverschrijdend gedrag door dezelfde man te hebben meegemaakt. Deze vrouw doet ook in januari 2022 aangifte (deze zaak is later door het OM geseponeerd). In februari 2022 doet vervolgens een derde vrouw aangifte van een zedenincident dat zou zijn gepleegd in mei 2018 in Amsterdam. Dit is kort na de uitzending van het programma BOOS op 20 januari 2022. Die uitzending heeft meerdere meldingen tegen de verdachte tot gevolg. Alle aangiften en meldingen zijn gebundeld in één opsporingsonderzoek.

Beschuldigingen

Op basis van dat onderzoek heeft het OM de verdachte voor vier feiten gedagvaard waarbij drie slachtoffers zijn betrokken. Zij hebben alle drie verklaard dat de feiten tegen hun wil zijn gepleegd.
Allereerst de zaak in Heiloo in augustus 2018, waarbij een destijds 20-jarige vrouw is aangerand en verkracht tijdens een zogeheten schrijverskamp. De vrouw is uitgenodigd om in een villa, samen met rappers en producers, muziek te maken en te feesten. In de villa wordt het slachtoffer eerst door de verdachte aangerand, waarbij hij met zijn hand in haar legging gaat en haar vagina betast. Later wordt ze door hem verkracht doordat verdachte zijn vingers in haar vagina steekt.
Dan de zaak in Amsterdam in mei 2018, waarbij een destijds 31-jarige vrouw is aangerand door de verdachte. Ze leren elkaar in 2013 kennen via het programma The Voice Of Holland, waar de vrouw kandidaat was en de verdachte haar coach. In 2018 komen ze elkaar tegen op een feest waar ze allebei optreden. Na afloop treffen ze elkaar op initiatief van de verdachte in zijn auto, het slachtoffer wil hem één van haar liedjes laten horen. De verdachte rijdt met haar naar een verlaten bospad, waarna hij haar zoent, tussen haar benen aanraakt en meerdere malen haar hand pakt om hem af te trekken. Dit gebeurt in zijn auto en tegen het autoportier waar hij haar tegenaan duwt.
Tot slot de zaak die zich in Marokko in april 2014 afspeelde, waar de verdachte tijdens televisieopnames van een muziekprogramma een destijds 47-jarige vrouw heeft verkracht. Verdachte is de slaapkamer van het slachtoffer binnengekomen, met zijn broek omlaag, waar hij haar op bed duwt en verkracht. Toen het de vrouw lukte om de verdachte van zich af te duwen heeft hij geprobeerd door te gaan, terwijl hij haar tegen de muur zet.

Betrouwbare verklaringen

Alle slachtoffers hebben uitvoerige verklaringen afgelegd bij zowel de politie als de rechter-commissaris. Deze verklaringen zijn in de ogen van het OM gedetailleerd, consistent en betrouwbaar. De verdachte verrichtte tegen hun wil onverwacht seksuele handelingen bij de slachtoffers. Zij werden dusdanig door de verdachte overrompeld dat ze zich daardoor niet tegen hem konden verweren. De slachtoffers hebben de verdachte geprobeerd weg te duwen, ze wilden dit niet, maakten dat ook kenbaar. In deze feitelijkheden ligt de juridisch vereiste dwang besloten.
Daarnaast is sprake van steunbewijs in uitgebreide getuigenverklaringen die de feiten bevestigen of die blijk geven van de handelwijze van verdachte (de modus operandi). Ook zijn er afgeluisterde telefoongesprekken van de verdachte waarin hij een damage control strategie bespreekt. Hij spreekt over getuigenbeïnvloeding en het verhinderen van de uitzending van BOOS. Hij brainstormt over welke vrouwen in de uitzending zouden kunnen zitten. En in één van de tapgesprekken insinueert de verdachte (over het slachtoffer in Heiloo) dat strippers niet betrouwbaar zouden zijn en dat hun beroep inhoudt dat er op seksueel gebied vrij spel is: ‘’Juist omdat het een soort escort dacht ik, dat, je weet toch, dan zit ik veilig’’. Het slachtoffer was destijds overigens geen escort of stripper.  

Modus operandi

Het dossier bevat verklaringen van andere vrouwen over aanrandingen en seksueel grensoverschrijdend gedrag door de verdachte. Deze meldingen geven, samen met de verklaringen van de drie slachtoffers, volgens het OM blijk van telkens een nagenoeg zelfde gedragspatroon: verdachte is zeer persisterend in zijn gedrag en drukt zijn zin door ondanks signalen van de slachtoffers dat ze willen dat hij ophoudt; verdachte benadert de slachtoffers onverhoeds, als een plotselinge overval; de feiten vinden plaats op een afgelegen plek of op een plek waar de slachtoffers zich niet thuis voelen; verdachte zet de slachtoffers klem tegen een muur of auto, zodat zij niet (makkelijk) weg kunnen. De officier van justitie ter zitting: ‘’Hij heeft daarmee blijk gegeven geen enkel respect te hebben voor de lichamelijk integriteit van deze slachtoffers. Verdachte is enkel bezig geweest met zijn eigen seksuele gerief. Van enig inlevingsvermogen wat dit bij hen voor schade zou kunnen aanrichten, lijkt bij verdachte geen sprake te zijn geweest. Terwijl hij juist bekend stond als iemand die benaderbaar was, en bij wie mensen zich - naar zijn eigen zeggen - veilig voelen. Juist dát vertrouwen heeft hij beschaamd.’’

Kwetsbaar

De slachtoffers (en andere melders in het dossier) hebben in hun muziekcarrière een bepaald gevoel van kwetsbaarheid ervaren ten opzichte van de verdachte. Niet alleen vanwege zijn landelijke bekendheid, maar ook vanwege zijn partnerschap in een belangrijk muziekbedrijf: de verdachte kan je verder helpen in de muziek, maar kan ook het tegenovergestelde bewerkstelligen. De officier: ‘’Door zijn status als bekende Nederlandse rapper, tv-persoonlijkheid en grote speler in de muziekindustrie vonden de slachtoffers het moeilijk om naar de politie te stappen, uit angst om niet geloofd te worden en uit angst voor hun eigen aanzien en carrière. Pas toen er meer ‘lotgenoten’ bleken te zijn, durfden zij die stap te zetten.’’

Strafeis

Het OM is van oordeel dat wettig en overtuigend bewezen kan worden dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan verkrachting en aanranding in Heiloo (2018), aanranding in Amsterdam (2018) en verkrachting in Marokko (2014). Het OM eist een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van drie jaar.
Bij de bepaling van de strafeis kijkt het OM naar de ernst van het feit, de omstandigheden waaronder het is begaan en de persoonlijke omstandigheden van verdachte.
De officier: ‘’Verdachte heeft geen verantwoordelijkheid genomen, heeft leugenachtig verklaard, en legt de schuld buiten zichzelf. Uit de tapgesprekken en ook vandaag ter zitting blijkt dat er geen enkele sprake is van wroeging, hij is slechts bezig zijn eigen hachje te redden.’’ Door de uitzending van BOOS zouden de slachtoffers volgens de verdachte een andere kijk op de feiten hebben gekregen. ‘’Voor zover verdachte daarmee wil stellen dat hij een slachtoffer is van verschuivende maatschappelijke normen of van een ineens preutser geworden seksuele moraal in de samenleving, gaat het OM daar niet in mee: het gedrag van verdachte was ruim voor de opkomst van de MeToo-beweging en de uitzending van BOOS al fout, is vandaag de dag fout en zal in de toekomst fout blijven. Hier kan en mag geen misverstand over bestaan’’, aldus de officier van justitie.

Op woensdag 12 juni heeft de rechtbank de feiten behandeld waarvan de verdachte door het OM wordt beschuldigd. Het OM heeft vervolgens op 14 juni haar oordeel over de zaak gegeven en de strafeis uitgesproken. Daarna zal de advocaat van de verdachte zijn pleidooi houden. De rechtbank doet naar verwachting over twee weken uitspraak.