OM geeft geen vervolg aan aangifte tegen minister Hugo de Jonge
Het OM geeft geen vervolg aan een aangifte tegen Hugo de Jonge. Volgens de aangifte zou hij als minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport hebben aangezet tot haat, geweld en discriminatie tegen personen die zich niet willen laten vaccineren tegen corona. Ook zou hij zich volgens de aangifte schuldig hebben gemaakt aan groepsbelediging, bedreiging, dwang en belaging van ongevaccineerden. Maar in de aangehaalde uitspraken ziet het OM geen begin van een verdenking van deze of andere strafbare feiten.
In de verweten uitlatingen geeft de heer De Jonge volgens het OM slechts aan in gesprek te willen met weigeraars om hen op vrijwillige basis alsnog voor vaccinatie te laten kiezen. Er is dan ook geen sprake van aanzetten tot haat, geweld en discriminatie tegen ongevaccineerden. Het onderscheid dat hij maakt tussen gevaccineerden en ongevaccineerden is ook niet een onderscheid op basis van ‘levensovertuiging’ in de zin van het Wetboek van Strafrecht. Bij een levensovertuiging moet worden gedacht aan opvattingen over leven en (leven na de) dood. Maar bij de weigeraars gaat het eerder om politieke en medische overwegingen.
Geen bedreiging, dwang, belaging
De uitlatingen vallen ook niet onder bedreiging, dwang of belaging. Voor bedreiging moet er sprake zijn van een redelijke vrees voor een misdrijf. Dat blijkt nergens uit. Dat er mensen zijn die zeggen zich bedreigd te voelen, is geen juridische maatstaf. Van dwang is evenmin sprake. De heer De Jonge benadrukt in de uitlatingen de vrijwillige basis voor vaccinatie. Hij suggereert nergens dat mensen gedwongen zullen worden. Belaging is het wederrechtelijk en stelselmatig inbreuk maken op de persoonlijke levenssfeer om een ander vrees aan te jagen. Iemand op basis van argumenten willen overhalen om zich vrijwillig te laten vaccineren, valt daar niet onder.
Groepsaangifte?
De aangever zegt namens 69.018 andere personen aangifte te doen. Hij heeft echter onvoldoende informatie overgelegd om te onderbouwen dat de gegevens van de andere personen kloppen. Uit een steekproef blijkt dat het bestand is vervuild met duidelijk verzonnen namen. Evenmin staat vast dat de mensen die hun echte naam hebben achtergelaten op de website van aangever, uitdrukkelijk aangifte wilden doen van genoemde strafbare feiten.
Het OM beschouwt de aangifte daarom als één aangifte met een groot aantal steunbetuigingen. Overigens maakt het aantal aangevers of steunbetuigingen voor de juridische beoordeling niets uit. Die blijft hetzelfde. Het grote aantal steunbetuigingen geeft wel aan dat de kwestie maatschappelijk leeft.
Procedure
In algemene zin is het OM wettelijk niet bevoegd om strafvervolging in te stellen tegen een bewindspersoon. Dat kan alleen de procureur-generaal bij de Hoge Raad na opdracht van de Kroon (bij koninklijk besluit) of bij besluit van de Tweede Kamer. Als er een aangifte tegen een bewindspersoon binnenkomt, beoordeelt het OM wel of die een verdenking oplevert. Zo ja, dan stuurt het OM de aangifte door naar de minister van Justitie en Veiligheid. Bij de aangifte in kwestie ziet het OM geen verdenking van enig strafbaar feit.