OM tevreden met straffen voor betaalverzoekfraude
Het is helemaal ingeburgerd: “even een betaalverzoek sturen.” Als je de rekening van een avondje in de kroeg wilt delen, als je iemand nog terug moet betalen of als je iets koopt of verkoopt online. De verkoper plaatst een advertentie, de potentiële koper reageert en stuurt een betaalverzoek. Maar, in plaats van geld te krijgen wordt de verkoper geld ontfutseld: door te klikken op de link kregen de kopers de mogelijkheid om de bankrekening van de verkoper leeg te halen.
Het OM vervolgde afgelopen oktober vijf mannen die verdacht werden van zogenoemde betaalverzoekfraude. Daarbij eiste de officier van justitie begin oktober gevangenisstraffen tot 18 maanden voor o.a. fraude en deelname aan een criminele organisatie. De rechtbank deed vorige week uitspraak en veroordeelde drie verdachten naast computervredebreuk, diefstal en oplichting, ook voor lidmaatschap criminele organisatie.
Eén cent methode
De verdachten zochten contact met aanbieders van producten op Marktplaats en gaven aan dat zij het product wilden kopen. Voordat de koop werd gesloten vroegen verdachten het slachtoffer eerst of deze één cent wilde betalen via een betaalverzoek, zogenaamd om de bankgegevens van de verkoper te controleren. Dit omdat zij al eerder zouden zij opgelicht. In werkelijkheid werd het slachtoffer opgelicht. Na het klikken op de link werden zij naar een phishingwebsite geleid, die exact op de echte bankpagina leek. Het slachtoffer vulde zijn gegevens in, die door de verdachten werden afgevangen. Met die gegevens logden de verdachten vervolgens in op het echte bank-account van het slachtoffer om die vervolgens leeg te halen. Ook koppelden ze vaak de bankrekening van het slachtoffer, via de mobiel bankieren app, aan hun eigen telefoon. Daarmee konden de verdachten met hun eigen telefoon dus contactloos betalen vanaf de bankrekening van het slachtoffer.
Elektronicawinkel
De verdachten in deze zaak kochten vervolgens spullen bij een elektronicawinkel die werden betaald vanaf de rekening van het slachtoffer. Daarna werden de spullen in een ander filiaal van de winkel weer teruggebracht en inden zij vervolgens het geld. De totale schade is in de paar maanden in 2018 waarin dit is gebeurd: €25.000,- De slachtoffers in deze zaak hebben allemaal hun geld teruggekregen van hun bank, maar voor de betreffende bank is dat wel een kostenpost.
Zwijgrecht
Voorafgaand aan de strafbare feiten leefden de verdachten het goede leven: Ze gingen op vakantie naar Frankrijk en Thailand, kochten duren schoenen en reden in dure Ferrari’s. In de weken erna begonnen ze met de oplichting. De officier van justitie zei daarover op zitting: “Het is dus de vraag of ze met de feiten hun schulden van de vakanties wilden afbetalen, of weer nieuw geld wilden maken. Wij weten het niet, de verdachten beroepen zich allen op hun zwijgrecht.”
De officier neemt het verdachten vooral kwalijk dat zij op een doortrapte manier misbruik hebben gemaakt van het vertrouwen van gewone mensen online. “De impact van deze oplichting is groot, slachtoffers zijn hun vertrouwen in het online handelsverkeer kwijt, juist terwijl dat verkeer in deze tijd steeds meer toeneemt.”
Uitspraak
In de uitspraak van vorige week is duidelijk te zien dat de rechtbank de redenering van het OM volgt en de verdachten veroordeeld voor o.a. lidmaatschap aan een criminele organisatie. Aan de twee hoofdverdachten is een gevangenisstraf opgelegd van 15 maanden. De drie andere verdachten zijn straffen opgelegd tussen de 90 dagen, waarvan 74 voorwaardelijk en 15 maanden, waarvan vijf voorwaardelijk. Ook de vordering benadeelde partij is toegewezen. Dit betekent dat verdachten zo’n €20.000,- moeten terugbetalen.
Persofficier Paul Morsch: “Wat je vaak ziet gebeuren in cybercrime-zaken is dat het bewijs lastig is. Dit ligt voornamelijk aan het feit dat elke verdachte een stukje van de strafbare handelingen doet. Verdachte A benadert het slachtoffer, verdachte B stuurt de link met het betaalverzoek, verdachte C haalt vervolgens de rekening van het slachtoffer leeg, en zo verder. Vervolgens zegt iedere verdachte afzonderlijk zegt dat hi het niet gedaan heeft. Volgens het OM kan er, gelet op de noodzakelijke samenwerking, niet anders dan sprake zijn van een bewuste en nauwe samenwerking m.b.t een groot aantal feiten en is er dan ook sprake van een criminele organisatie. Wij zijn dan ook zeer tevreden dat de rechters die lijn grotendeels hebben gevolgd en alle vijf verdachten zijn veroordeeld.”